Schijt

Donderdag 21 april – Eend is aan de schijt. Niet leuk natuurlijk en zeker niet iets om grapjes over te maken……… nou ja helemaal geen grapje is toch wel een beetje teveel gevraagd. Eendje dan, dat moet toch kunnen vind ik, vooral ook omdat het een te simpel inkoppertje is: WC Eend.

Hij kwam er zelf ’s morgens mee tijdens het ontbijt. Had beroerd geslapen en zat zo’n beetje om het uur op de wc. Wat hij dan gegeten had gister? Niks bijzonders eigenlijk, een bord Mie-goreng met kip, dat had hij op Bali ook wel eens eerder gehad. Maar goed, feit is wel dat hij gewapend met een rol wc-papier de eetzaal binnenliep om toch nog maar wat van het ontbijt te nuttigen. Want fietsen moest hij en zou hij. En vannacht om 2 uur was hij al gestart met Norrit, dus dat moest nu toch wel gaan werken. Ik heb maar niet geprobeerd me voor te stellen hoe het deze nacht moet zijn gegaan wanneer hij op de pot plaatsnam: kwakkwakkwakkwakkwakkwak. Brrrrrrrrr. Of was dit het tweede grapje alweer?

Zo namen wij deze ochtend op tijd (8 uur) plaats in de busjes naar het plaatsje Tirtagangga, waar we het waterpaleis van de vroegere vorst van Oost-Bali bezochten. De fietsroute van vandaag begon in de bergen boven Tirtagangga en voerde door het heuvelachtige landschap dat ligt ingeklemd tussen dezelfde vulkaan als gister, Gunung Agung (meer dan 3100 meter hoog!) in het noorden en de kustlijn in het zuiden. In het eerste deel van de route fietsten we langs rijstvelden en door dorpjes waar onder andere traditionele smeden actief zijn. We bezochten een basisschool waar de jeugd in prachtige kledij rondliep in plaats van het gebruikelijke schooluniform. De reden is dat het volle maan is, een Balinese traditie.  Een flinke  heuvel die we beklommen is begroeid met salakstruiken, een vrucht die alleen maar in Indonesie voorkomt. Een tussenstop werd verder benut om een weverij te bezoeken. Snikheet was het daarbinnen, bijna onmenselijk…..

Er volgde een lange afdaling door een agrarisch gebied met prachtige vergezichten over rijstvelden en de kustlijn van zuidoost Bali. We eindigden de fietsroute van ongeveer 40 kilometer nabij de tempel Goa Lawah en gaan overnachten in de kustplaats Padang Bai.

Koperen Ko is ondertussen aan het uitgroeien als mijn vriend. Hij liet zich vandaag maar weinig zien. Waar vind je nog zo’n Kameraad voor het Leven, die je in de steek laat wanneer je dat zo hard nodig hebt?

En Eend? Het moet gezegd, hij heeft zich kranig geweerd. De Norrit heeft zijn werk gedaan en uiteindelijk hebben we slechts 1 extra tussenstop voor hem gemaakt. Echt knap, een karaktervol iemand. En dat is welgemEend!

Laterrrrrr