Snorkelen

Donderdag 28 april – Vandaag hebben Marco en ik een  dagje op Gili eiland doorgebracht. Na het ontbijt zijn we aan bord gestapt van een snorkelboot die ons in de buurt van de 3 bij Lombok liggende eilandjes heeft rondgevaren. Het werd een prachtige tocht met aan boord ongeveer 35, meest jeugdige, snorkelaars van allerlei nationaliteiten. Ik koos er voor om niet te gaan snorkelen omdat mijn oren slecht tegen onder water kunnen. Daar heb ik na afloop altijd een paar dagen last van. Marco daarentegen ging gewapend met zwemvliezen, een snorkel en een geleende waterdichte filmcamera op een selfiestick op vier verschillende plekken te water. En genoot met volle teugen. Ik ook, maar dan op een andere manier. Genieten van het uitzicht, foto’s maken en geestelijke bijstand verlenen waren mijn dankbare taken voor vandaag.

De “oogst” van het snorkelen was prachtig gekleurd koraal, waterschildpadden en vooral veel vissen. Op één van de eilandjes meerden we tussen de middag aan voor een lunch aan het strand. Om een uur of drie ’s middags  waren we terug bij de haven van Gili, een fantastische ervaring rijker.

De vraag waar iedere bloglezer al dagen van op het puntje van de stoel zit is natuurlijk hoe de relatie tussen Eend enerzijds en snorkelen anderzijds nu precies is. Daar kan ik heel kort over zijn: die relatie bestaat niet. Eend houdt niet van snorkelen, met zo’n eng ding op je snavel. Een eend is toch geen onderzeeër! Teleurstellend? Niet voor de mondiale bookmakers, want die hebben fikse winsten gemaakt. Een Eend die niet snorkelt, daar heeft bijna niemand zijn geld op durven zetten.

Wat Eend dan wel deed dezer dagen? Bijna niemand weet het. In alle vroegte gebruikte hij de drie dagen in zijn eendje het ontbijt en maakte zich uit de voeten. Door de plaatselijke autoriteiten is hij op alle drie de eilandjes gesignaleerd, maar onbekend is gebleven wat hij al hoppend precies heeft ondernomen. Of zou hij het nest hebben verlaten?

Laterrrrrrr