Op naar Gili eiland

Op naar Gili-Eiland

Dinsdag 26 april - Wie een reis boekt als deze weet van tevoren één ding zeker: je gaat met sportieve mensen optrekken. Geen types die bij het minste of geringste gaan zeuren of klagen, maar mensen die een helm opzetten, op een mountainbike plaatsnemen en maar zien wat er gebeuren gaat. Of je het vervolgens een beetje met deze mensen kunt vinden is dan vers twee.

De groep waar ik in terecht gekomen ben is een zeldzame verzameling van leuke, grappige, vriendelijke, behulpzame en fijne persoonlijkheden. Daar moet je een beetje geluk mee hebben. En dat had ik. Vanaf de eerste dag gingen we op een fijne en ongedwongen manier met elkaar om. Alsof het vanzelfsprekend was hielp iedereen elkaar. De groep was al snel Senang om het zo maar op zijn Indonesisch te zeggen.

Allereerst zijn er twee stellen uit België, die elkaar 4 jaar geleden tijdens een fietsreis hebben leren kennen en vanaf dat moment samen de hele wereld over fietsen. Bij hun is een koffer een valies, een foto maken heet een foto trekken en ze brengen de vrije uurtjes veel met zijn vieren door. En dat is prima zo. Dan zijn er twee stellen uit Brabant,  die veel naar elkaar toe trekken maar ook de beide alleenreizenden (Eend en ondergetekende) opzoeken. Eén van hen is een doorgewinterde fietser, die mij van veel adviezen onderweg heeft voorzien. Dat ging over houding, schakelen en remmen. Dan is er een stel uit Zeeland, erg aardig en veel op zichzelf. Ook dat voelde prima. Tenslotte natuurlijk Eend, die geheel op zijn eigen wijze deze reis beleefde en door iedereen in zijn waarde werd gelaten. Soms hoofdschuddend, dat dan weer wel.

De laatste fietstocht op Lombok was een korte route van 14 kilometer naar de noordkust en de haven Teluk Narre. De busjes brachten ons eerst naar Punsuk, het hoogste punt van een bergpas. In deze bosrijke omgeving wonen veel apen en er zijn prachtige vergezichten over de noordkust van Lombok. Vanaf dit punt fietsten we naar beneden, naar de haven van Teluk Narre. In de haven namen we met een envelop met inhoud afscheid van de fantastische fietscrew en namen plaats op een bootje, net groot genoeg om ons allen te herbergen en voorzien van een buitenboordmotor. We voeren in een half uurtje naar het kleine tropische eiland Gili Air voor een paar relaxte dagen. We legden pal voor ons hotel aan, waar opnieuw een fijne kamer tot onze beschikking stond.

Laterrrrrrr