Cursus koffie maken voor dummies

Zondag 24 april – Na opnieuw een nacht zonder enige verkoeling stond vanochtend voor de verandering een wandeling op het programma. Die voerde ons in 3 uur tijd door een prachtige oase van groen met rijstvelden, tabaksplantages en dorpjes. Gids was een plaatselijke Engelssprekende inwoner. Hij typeerde de machine waarmee de plaatselijke boeren de rijstvelden na de oogst omploegen als “Japanese Cow”. Het zijn trouwens de enige machines die op het platteland in Lombok te vinden zijn.

Hoofdmoot op het gebied van bezienswaardigheden was een bezoekje aan een Lomboks huisje middenin een kampong. Daar verzorgden twee bewoonsters speciaal voor ons een cursus koffie maken voor dummies. Om te beginnen de ingrediënten: rijstkorrels, koffiebonen, vanille en wat cacaubonen. Dit alles werd in een vuurvaste pan op een houtvuurtje gelegd en gedurende 10 minuten omgeschept. Daarna werd het gebakken goedje in een stenen pot gedeponeerd. Met twee houten knotsen werd het platgestampt. Vervolgens ging het spul een paar keer door de zeef en bleef een heerlijk ruikend poedermengsel over. Dat werd in 12 kopjes geschept en met kokend water overgoten. Naar believen suiker erbij, roeren, nog even laten staan en het resultaat was echt voortreffelijk smakende koffie.

Eend is niet zo’n koffiedrinker, maar er stonden nou eenmaal 12 kopjes en het was gratis, althans het zat bij de reissom in. Onder het motto “Nobody Fucks Eend” verzamelde hij al zijn moed, haalde een paar keer diep adem en ging er eens goed voor zitten. Van een afstandje leek hij net een doorgewinterde wijnkenner. Hield het bakje vlak onder de neus, liet het draaiende bewegingen maken, inhaleerde de geur diep en bracht langzaam het kopje naar zijn snavel. Hij nam een beste teug en liet het vocht een paar keer ronddraaien in zijn gehemelte. Het vervolg was hilarisch en zoals gezegd een wijnkenner waardig. Keek in zijn ooghoeken even of het veilig was, draaide zijn hoofd om en tufte het spul pardoes naar achteren, rechtstreeks een bamboeplantage in. Een snel slokje water maakte de proeverij compleend.

Na de wandeling was het een kwestie van snel lunchen, koffers pakken en in de bus. We werden naar een plaatsje vlakbij Tetebatu gebracht en fietsten van daaruit tot aan het dorpje Kopang, een kilometer of 25 verder. Het was opnieuw een prachtige rit. In de bus was de bestemming vervolgens de drukke  kustplaats Senggigi waar we de komende twee nachten verblijven in een comfortabel hotel. Met airco, wifi en een fantastisch uitzicht over zowel de stad als de zee.

Nog 2 fietsdagen, 2 relaxdagen en deze avontuurlijke reis zit er op. Ik vind het fijn dat mijn blog behoorlijk massaal gelezen wordt en vind het lezen van de reacties heel leuk. Ik besluit vandaag daarom even met een paar persoonlijke noten:

Henry: wil je de foto’s ook nog even een keertje bekijken zonder borrel op?

Kees: je superverjaardagscadeau waarvan ik het bestaan niet afwist (een met de zon meekleurende fietsbril met leesgedeelte) doet dagelijks zijn werk!

Lianne: het riempje voor mijn fototoestel past perfect en het handige lichtgewicht statiefje gebruik ik regelmatig!

Bas: als je zo graag dagelijks wilt lezen over de avonturen van Eend beveel ik je een abonnement op Donald Duck aan.

Marga: er zijn volop vacatures op scholen in Lombok. Het betaalt niet slecht. O sorry ik vergat de komma tussen niet en slecht!

Marco: het simkaartje dat je op Bali in mijn mobieltje duwde is jaloersmakend voor mijn reisgenoten. Ik kan er zelfs onderweg in de bus mee appen zonder Bifi of Lifi!

Gertjan: De collega’s willen graag Eend op de gang? Geen probleem hoor. Je hoeft er maar een klein beetje moeite voor te doen. Ogen openen, goed kijken, goed luisteren en ziedaar: Eend!

Laterrrr